Prolog

Około 5 nad ranem ciężarna kobieta powiadomiła swojego męża i córki, że już czas.. poród się zaczął. Spanikowana rodzina zaczęła się ubierać, jedynie kobieta pozostawała spokojna. Miała przeczucie, że to dziecko dokona czegoś wielkiego. Może to głupie, ale czuła że jej najmłodsze dziecko zmieni świat.

Kilka godzin później było po porodzie, pielęgniarka podała małe zawiniątko kobiecie, ta spojrzała na swoją małą córeczkę. Uśmiechnęła się na jej widok

- A jednak trzecia córeczka –szepnęła i pocałowała dziecko w główkę – Dokonasz wielkich rzeczy słoneczko

17 LAT PÓŻNIEJ

Udało się, wreszcie uciekłam. Nie wytrzymam tam dłużej. Ojciec znowu zrobił awanturę o byle gówno. Ucieczka była trudną decyzją, nie chciałam zostawić mojej mamy z nim.. ale tym razem on przesadził.. uderzył mnie. Tyle lat znosiłam jego tyranię, aż w końcu nie wytrzymałam.

Powoli zaczynam jednak, żałować tej decyzji.. jest cholernie zimno, a ja chodzę po lesie w środku nocy. Mam tylko torbę i plecak, do których zapakowałam trochę moich ubrań, ręczniki, kosmetyczkę i całe moje oszczędności.

Nazywam się Megan Patterson (właściwie imię mam inne, jednak nie używam go) mam 17 lat, mieszkam w Polsce od urodzenia. 

Przyjechałam do Krosna z Łodzi. Chciałam być jak najdalej od mojego ojca.

Mam nadzieję, że tutaj znajdę SZANSĘ NA LEPSZE ŻYCIE...

                                                                                                             

Tak jak mówiłam, dzisiaj jest prolog :D Krótki, ale prolog jest tylko wprowadzeniem do historii. Po niewielkim doświadczeniu jakie zdobyłam na poprzednim blogu, zdecydowałam, że bd dodawała JEDEN rozdział dziennie, kiedy bd to robiła, zależy od tego czy bd miała czas :)

Mam nadzieję, że wam się spodoba :3 Każde uwagi i pomoc są mile widziane :D