Rozdział 10

Z lasu wyszedł Aaron trzymając w ręce pistolet. Spojrzałam na niego przerażona.
- Jesteś zmiennokształtną, zaraz zobaczysz..wyleczysz się..
Kręciłam głową i próbowałam się ruszyć, żeby być daleko od niego, z ust wypłynęła mi krew.
Aaron nagle został powalony na ziemie. Do mnie podbiegła Klaudia - Wyjdziesz z tego syszysz? Patrz na mnie nie zasypiaj..
- Zzzimno..
- Patrz na mnie rozmawiaj ze mną - okryła mnie swoją bluzą
Zamknęłam oczy i zaczęłam odpływać, kiedy poczułam nowy jeszcze gorszy ból. Otworzyłam oczy i zobaczyłam klęczącego obok i trzymającego w zakrwawionej ręce kulę - Spokojnie...musisz usiąść.. - pomógł mi. Wokół nas stali Lydia, Wesley. Drew, Jai, Luke, Beau, George, JJ, Jaymi, Josh, James, Skip, Daniel, Greg, Micky i Dan. Chawick i Sharman trzymali szarpiącego się Aarona.
- Maggie..kula przyśpieszyła przemianę..musisz wybrać jednego z nas oprócz Wes'a, JJ'a i Jaymi'ego, aby ci pomógł przed to przejść.. - George
Mimo, że wszyscy tu obecni byli moimi przyjaciółmi..Jai moim byłym chłopakiem, ale tylko przy jednym z nich czułam się najbezpieczniej i najswobodniej. Wtuliłam się w Keaton'a chowając twarz w jego ramieniu, kiedy się odsunęłam zauważyłam że zostaliśmy sami, reszta zniknęła.
- Nie zaboli cię...po prostu poczujesz lekkie ukłucia jak czubkiem igieł..tylko jeśli mi pozwolisz sobie pomóc..- dotknął mojego ramienia, ból przeszedł, a krew przestała płynąć.
- Jjak..?
Chłopak spojrzał mi w oczy - Wybrałaś mnie?
- Ttak..
Pocałowął mnie, cały świat wokół nas przestał istnieć. Czułam dosłownie to samo co wtedy na imprezie w LA i przed chwilą w lesie. Dotarło do mnie, że za każdym razem to Keaton mnie całował i za każdym razem czułam się jakbym leciała do raju.
Tym razem dreszcz przeszedł w lekkie ukłucia, jak mówił Keaton, to trwało tylko chwilę. Kiedy otworzyłam oczy patrzyłam na jasno brązowego wilka o zielonych, uśmiechniętych oczach.
- Spójrz na siebie..jesteś piękna.. - usłyszałam jego głos w swojej głowie.
Spojrzałam w dół na swoje łapy, moje futro było rude jak moje włosy
- Jesteś liskiem - słyszałam radość w jego głosie.
- Ale jak to możliwe? Czytałam, że Kitsune nie przemieniają się..
- Ty jesteś hybrydą wilka i Kitsune. Jesteś wyjątkowa..nie ma na świecie dwóch takich - polizał mnie
Nagle nabrałam ochoty pobiegać - Złap mnie - szturchnęłam go łbem i pobiegłam w las. Po godzinie biegania w końcu mnie złapał, przekoziołkowaliśmy na ziemi i w końcu wylądował na mnie.
- Mam cię - zaśmiał się
- To nie fair ty jesteś w tym dłużej..i jesteś wilkiem..dużym..- zaśmiałam się
- Dałem ci fory, nie chce skrzywdzić cię maluszku - polizał mnie
- MALUSZKU?! FOCH!
Zamruczał wyszczerzając kły.
- Spadaj zboczeńcu - wytknęłam mu język
- Ok Ok pomyśl, że jesteś człowiekiem - znowu mnie polizał i zszedł ze mnie. Sekundę później oboje byliśmy z powrotem ludźmi. Nie miałam nawet czasu mrugnąć, bo Keaton wpił się w moje usta. Zaskoczona położyłam się na ziemi, po chwili odwzajemniłam pocałunek i wplotłam dłonie w jego włosy.
Po długim(PRZYJEMNYM) czasie oderwaliśmy się od siebie, spojrzał mi w oczy i pogłaskał kciukiem mój policzek.
- Czemu..? Czemu pocałowałeś mnie w LA..nie było cie nawet na imprezie..czemu mi nic nie powiedziałeś..czemu nawet się nie pokazywałeś...?
- Bałem się..że jesteś przeznaczona komuś innemu..a ja pokazując się tobie..robiąc to wszystko otwarcie zniszczę życie temu drugiemu..
- Jesteś najsłodszym chłopakiem jakiego znam..
Uśmiechnął się szeroko - A ty jesteś najsłodszą dziewczyną jaką znam - musnął moje usta, a ja westchnęłam - Uwielbiam jak na mnie reagujesz - wyszczerzył się i przytulił mnie
- Dziękuję, że jesteś- szepnęłam
- Będę zawsze i nigdzie się nie wybieram...Kocham Cię Megan - spojrzał mi w oczy
- Ja Ciebie też Keaton - uśmiechnęłam się i pocałowałam go.

Od tej nocy moje życie zmieniło się diametralnie. Z szarej myszki, nie wierzącej w siebie zmieniłam się w kochaną dziewczynę z zajebistym chłopakiem, który nie widział poza mną świata. On dosłownie nosił mnie na rękach, dzięki niemu zaczęłam akceptować siebie, wszędzie znajdowałam karteczki typu "Kocham Cię" "Pięknie wyglądasz". Keaton jest najlepszym chłopakiem na świecie, nie mogę sobie wyobrazić życia bez niego...może to przez przeznaczenie czy po prostu przez to, że go kocham, ale czułam się z nim jak w raju, niczego mi nie brakowało. Keaton jest moją szansą na lepsze życie...to on jest moim lepszym życiem.
                                                                              
Myślałam, że to opowiadanie będzie dłuższe, ale tak to już koniec, po prostu weny starczyło mi tylko na takie mini opowiadanie. Planuję jednak utworzyć nowe opowiadanie i mam nadzieję, że starczy mi weny na dużo więcej :)

Rozdział 9

Minęło kilka miesięcy, Keaton niby ze mną rozmawiał, ale trzymał dystans, nie było już tak jak kiedyś.

Dzisiaj są moje 18-ste urodziny, Klaudia niestety nie mogła przyjechać, Wes pod pretekstem jej ochrony pojechał z nią.

O dziwo na imprezę przyszedł Keaton, pewnie Drew go przyciągnął.

Mimo wszystko starałam się dobrze bawić, jedynymi niepijącymi osobami byli niepełnoletni Stromberg i moja najstarsza siostra Eve, okazało się, że jest w ciąży.

Nagle Greg, mąż Agnes zwrócił się do mnie - Meg, to mamy już jakiegoś trzeciego szwagra?

- Może Keats? - Adam

Pech chciał, że akurat wtedy piłam i słysząc ich słowa zakrztusiłam się.

- Oho, chyb zgadłeś - Greg się zaśmiał

Pokręciłam głową i poszłam do swojego pokoju. Nawet nie wiem ile tam siedziałam, ale nagle wszedł Keaton.

- Już powiedziałeś wszystkie powody dla których nie chcesz się nawet ze mną przyjaźnić?

- Ale ja chcę się z tobą przyjaźnić..

- Od Wigilii odzywasz się do mnie tylko jak musisz..

- Przepraszam...

- Co ja ci zrobiłam?

- Nic..uderzyłem się mocno

- Drew i Wes tłumaczą cię tak samo...

- Za dwa dni ktoś do ciebie przyjedzie i to nie będzie Klaudia..
- Ja do cholery chcę, żeby było jak kiedyś, żebyś ze mną rozmawiał! - miałam łzy w oczach
On bez słowa przyciągnął mnie do siebie i przytulił mocno, wtuliłam się chowając twarz w jego torsie.
Po dłuższej chwili wróciliśmy do salonu, moi szwagrowie docinali nam, że coś długo tam siedzieliśmy i że w moim przypadku to jeszcze za wcześnie żeby zostali wujkami, oberwali od swoich żon i wróciliśmy do kolacji.
Na drugi dzień zrozumiałam, że picie z moją rodziną nie wpływa dobrze na moje gardło, kaca nie miałam, ale ledwo mówiłam, na szczęście moje siostry ubłagały i nie musiałam iść dzisiaj do szkoły.
Cały dzień pisałam z Lydią, pół nocy w sumie też.
Niestety nadszedł wtorek i musiała wrócić do szkoły. Cieszyłam się, że między mną i Keats'em było po staremu, znów siedzieliśmy razem i rozmawialiśmy całe lekcje. Dzięki jego towarzystwu dzień w szkole minął mi bardzo szybko, kiedy wychodziliśmy z budynku podszedł do nas..
- Jai?
- Hej - uśmiechnął się
- Co tu  robisz?
- Odwiedzam cię
- Ale.. - obejrzałam się, ale Keaton'a nigdzie nie było
- Poszedł już  - Jai
- Ale czemu?
- Jaidon? No proszę a jednak to prawda - ze szkoły wyszedł Aaron
- Co prawda? - patrzyłam na obu zdezorientowana
- Jesteś jedną  z nas - Aaron
- Że co? - wkrzytusiłam
- A co to? Mój kochany kuzynek nie powiedział ci wszystkiego?
- Kuzynek??
- No proszę - Aaron się zaśmiał - Nasz słodki Keaton nie pochwalił się, że jest moim bratem ciotecznym. Cóż, Jai wytłumaczy ci to co tyczy się twojej ukrytej natury - zniknął dosłownie
- Chodź wyjaśnię ci wszystko - Jai mnie objął i poszliśmy do lasu niedaleko szkoły
- O co tu chodzi?
- Jesteś zmiennokształtną, każdy kto jest przygotowywany od dziecka ma pierwszą przemianę w wieku 10 lat, ale kiedy rodzice ukrywają to lub dzieci są wychowywane przez Przyziemnych...przemiana następuje kiedy odnajdą pisaną sobie osobę i zrozumieją, że to ona.
- Nie...wam się coś pomyliło
- Nic się nie pomyliło, twoi rodzice byli w naszym stadzie, ale kontakt się urwał nie wiem z jakich powodów. Nie dziwiło cię nigdy, że twoja babcia mam 100 lat i trzyma się tak dobrze? To dla tego, że jest seniorem twojego rodu.
Kręciłam głową - Gdzie jest Keats..on temu zaprzeczy..
- Megan...to on pierwszy zaczął podejrzewać to wszystko..on nas poinformował..I jest coś jeszcze co powinnaś wiedzieć..
- Co?
- Jesteśmy sobie pisani
Otworzyłam szeroko oczy - Cco..?
- Każdy z nas ma kogoś sobie pisanego
Każdy..? Keaton też..- pomyślałam, ale od razu odgoniłam tę myśl - Ale...czemu my mamy być sobie pisani?
- Nie wiem..to..po prostu tak jest
- A może to pomyłka..?
Pokręcił głową i pocałował mnie, zaskoczona oparłam się o ławkę i odwzajemniłam po chwili.
Odsunął się  Daj mi czas a udowodnię ci, że się nie mylę
Byłam w tak wielkim szoku, że tylko pokiwałam głową, nie zaszkodzi mi pozwolenie mu, a jeśli ma rację to..będziemy razem jak to nam pisane.
Mijały tygodnie, Jai przyjeżdżał po mnie codziennie pod szkołę, Keaton znowu się ode mnie odsunął, co najgorsze zaczął się kumplować ze swoim kuzynem Aaronem. Ten drugi ciągle próbował coś ze mną, kupował mi prezenty itd. nie zważał na to, że jestem z Jai'em.
Dzisiaj najmłodszy Brooks zabrał mnie do lasu, tego samego do którego chłopaki zabrali mnie i Klaudię w Wigilię.
- Teleportacja?
- Mam do tego specjalne urządzenie, tylko hybrydy mają naturalną umiejętność teleportacji.
- Oh... a czy hybrydy są pisane zwykłym zmiennokształtnym?
- Nie. Hybryd jest bardzo mało i zawsze są pisani tylko innej hybrydzie.
- Czyli np. Keaton będzie pisany hybrydzie?
- Tak. Wesley już jest pisany hybrydzie.
- Komu..??
- Klaudii
- Ccco...?
- Klaudia jest hybrydą czarownika i feniksa, którym jest i Wesley. Nie zmienia postaci, ale ma ogniste moce itd.
- Czemu dopiero mi to mówisz?
- Bo przed chwilą miała przemianę, dopóki nie zrozumiała tego sama nie mogliśmy nikomu nic powiedzieć.
- Oh..ok..
- Zadzwoni do Ciebie rano, teraz jest zbyt zmęczona i odpoczywa.
- Ddobrze...ale skoro jesteśmy sobie pisani to czemu ja nie miałam jeszcze przemiany?
Westchnął i przeczesał włosy - Możliwe, że ty miałaś rację i nie ja jestem ci pisany
- Jak nie ty to kto?
- Jesteśmy tu po to, a by to sprawdzić - zawiązał mi oczy i pocałował mnie, jak zwykle było to świetne uczucie. Po chwili oderwał się ode mnie i pocałował znowu. Ten pocałunek był intensywniejszy, czułam go w całym ciele. Oblała mnie fala gorąca, a w całej sobie poczułam przyjemne prądy. Gdy oderwał się ode mnie czułam, że mam zawroty głowy.
Odsłonił mi oczy - Który pocałunek był lepszy? W sensie, w którym czułaś wszystko bardziej intensywnie?
- Ddrugi.. - wyjąkałam wciąż łapiąc oddech
Westchnął - Więc ja muszę się usunąć w cień..
-Co?
- Ten drugi pocałunek nie był mój..
- Byłeś tak pewien, że jesteś mi pisany, a pozwoliłeś żeby ktoś inny nie pocałował?
- Musiałem się upewnić..
- Oh daruj sobie Jai, mówiłam..w sumie nie ma czegoś takiego jak przeznaczenie, a ja nie jestem jedną z was
- Megan...jeśli nie dowiesz się kto jest ci przeznaczony to twoja przemiana...
- NIE JESTEM JEDNĄ Z WAS! - uciekłam
Dotarłam do polanki, kiedy nagle poczułam przeszywający ból w całym ciele. Upadłam skulona na ziemię, nie mogę być zmiennokształtna..Nagle poczułam jak coś spływa mi po ramieniu, dotknęłam tego, mimo późnej pory księżyc w pełni jasno oświetlał polanę, na swoich palcach zobaczyłam krew.
Z lasu wyszedł....